Ik ben wetenschapper van huis uit, gepromoveerd in de Sociale Wetenschappen, meer in het bijzonder in de Psychologie. Mijn echte vak is Cultuurpsychologie, een mateloos interessante discipline op het snijvlak van Psychologie, Filosofie, Sociologie, Culturele Antropologie en soms Religiewetenschap. In de zomer van 2017 heb ik mijn academische carrière na bijna twintig jaar opgegeven. Over de redenen daarvoor lees je misschien nog wel een keer op dit blog (of zie bijvoorbeeld dit stuk in het NRC).

Na een jaar afstand van het werk—of wat daarvan over was—ben ik nog steeds zeer tevreden met mijn besluit om het "instituut universiteit" te verlaten. Ik heb echter ook gemerkt dat mijn liefde voor de Psychologie, Filosofie en aanpalende disciplines onverminderd groot is. En ik voel meer energie om erover te schrijven en te spreken dan in de afgelopen tien jaar bijeen. Om die reden is dit blog er.

 

Belangrijke thema's

Ik schrijf hier over thema's die mij bezighouden en die ik bijzonder belangrijk vind, ook voor de huidige Academische Psychologie waarin deze discussies vrijwel geheel ontbreken. Een zo'n thema is de stand van de Academische Psychologie in Nederland zelf. Een ander thema is kenleer, ook wel epistemologie. Dat is het gebied in de Filosofie waar ik mij—ook in mijn hoedanigheid als cultuurpsycholoog—het liefste en meeste mee heb beziggehouden.

Kenleer gaat over vragen als: Hoe kunnen wij kennen, waarnemen en dingen onderscheiden? Kunnen we "de werkelijkheid" kennen zoals die echt is, of nemen we ieder slechts een persoonlijke en gekleurde versie waar? Kunnen we het hebben over eenzelfde, gedeelde wereld? Hoe werkt ons kenapparaat, het bewustzijn, en hoe verhoudt het zich tot de rest van ons?

 

Persoonlijk

Waarover ik schrijf is steeds een persoonlijke keuze. Ik pretendeer niet de enig juiste, beste of meest vermakelijke ideeën en visies te presenteren. Ik schrijf wel over theorieën en personen die ik zelf het meest boeiend en de moeite waard vind. Een van hen is Arthur Schopenhauer over wie o zo veel vooroordelen, karikaturen en misvattingen bestaan. Ik zeg niet dat ik hem wél juist begrijp en alle recht doe; ik probeer wel een lans te breken voor waar het hem zijn hele leven het meeste om ging: hoe zit dat tussen mij en de wereld?

Vanuit Schopenhauer en enkele anderen voor en na zijn tijd, kunnen we een kenleer volgen die de vloer aanveegt met de praktijken van menig gedragswetenschapper in onze tijd. Ook dat komt aan bod; niet alleen om te wijzen op wat er allemaal niet deugt—zoals het ontbreken van het meest voor de hand liggende in de hedendaagse Psychologie, namelijk een helder en houdbaar mensbeeld—maar vooral ook om goed onderbouwde, meer realistische alternatieven te presenteren die de sociale wetenschappen daadwerkelijk verder kunnen helpen. Een zo'n alternatief is Enactivism.

 

Genoeg geschreven voor een inleiding nu. Lees maar verder in het daadwerkelijke blog.